De bekendste weg in Oostenrijk is misschien wel de Grossglockner Hochalpenstrasse. De pas verbindt Salzburg met Karinthië. Jaarlijks komen wel 900.000 bezoekers en bijna 200.000 voertuigen over deze pasweg heen. Het is dan ook een hele belevenis, niet alleen de weg zelf en de uitzichten springen eruit. Wat te denken van de Grossglockner, de hoogste top van Oostenrijk en de Pasterze gletsjer die daaronder ligt. Ook wij namen de auto en reden over de Grossglockner Hochalpenstrasse, wat een belevenis.
In 1935 werd de Grossglockner Hochalpenstrasse geopend. Elk jaar wordt de sneeuw geruimd, zodat de pasweg open kan zijn van mei tot eind oktober of begin november. De openingsperiode is afhankelijk van het weer. Vaak zijn ze wel twee weken bezig voor de weg sneeuwvrij is. De weg sluit overigens elke avond. Tussen 20.30 uur en 6.00 uur is de weg dicht. In het hoogseizoen van half juni tot half september is dat van 21.30 uur tot 5.00 uur.
Als je start vanuit het Salzburgerland, kom je door het dorpje Fusch am Grossglocknerstrasse. Bij de toegang tot de Grossglockner Alpenstrasse is een parkeerplaats met informatiepunt. Als je doorrijdt, kun je bij de tolhuisjes een dagkaart kopen voor de pasweg. De dagkaart geeft toegang voor één dag, waarop je heen- en terug kunt rijden. Het informatiepunt heeft een kaart die laat zien dat er 11 punten zijn die onderweg de moeite waard zijn. Naast informatiepunten, exposities en speelplaatsen, zijn dit natuurlijk ook de bijzondere uitzichten en plekken waar je kunt wandelen. Onderweg stoppen we niet alleen op de plekken met mooie uitzichten, natuurlijk doen we ook de highlights aan. Je kunt de Grossglockner Hochalpenstrasse niet oprijden, zonder een bezoek aan de Edelweiss-Spitze, Fuscher Lacke en de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe.
De Grossglockner Hochalpenstrasse is een brede en goed onderhouden weg. De uitzichten zijn eigenlijk al direct vanaf de eerste bocht indrukwekkend. Er zijn overigens echt veel bochten, maar het is geen moeilijke weg om te rijden. Als je weinig ervaring hebt met rijden in de bergen, lees dan rustig dit blog even door >. Als je snel last hebt van wagenziekte, is het wel verstandig een reistabletje in te nemen. Maar het is een weg waar bijna iedereen geniet van de uitzichten en rustig omhoog rijden. Een enkele motorrijder wil nog wel eens hard omhoog rijden. De bochten liggen er ook heel mooi bij. Voor fietsers is deze Grossglockner Hochalpenstrasse ook zeker een aanrader. Het is echt wel een prestatie de gehele pasweg af te leggen.
Het hoogste punt dat je met de auto kunt bereiken is de Edelweiß-Spitze. Door het fantastische uitzicht is dit niet alleen het hoogste punt, maar ook het hoogtepunt van de Grossglockner Hochalpenstrasse. Om hier te komen, rijd je een kort, smal weggetje omhoog, tot 2571 meter, de top. Het kan zijn dat je, net als wij, even moet wachten voor je omhoog mag. Door een beperkt aantal parkeerplaatsen wordt het verkeer hier geregeld, zodat er geen opstoppingen ontstaan. Maar het uitzicht is de moeite van het wachten waard. Bij de Edelweißhütte ligt een terras, een fantastische plek voor een lunch met Knödelsuppe. Het restaurant is helemaal ingericht op de vele toeristen en de kom hete soep wordt dan ook al snel gebracht.
Na het restaurant rijden we door naar het volgende hoogtepunt: Fuscher Lacke. We willen wandelen rond het meertje, maar het wandelpad is helaas vandaag gesloten. We genieten dan maar van de spectaculaire uitzichten rondom. Bij Fuchser Lacke vind je ook een expositie en een speeltuin voor de kinderen. De expositie laat alles zien over de aanleg van deze bijzondere Grossglockner Hochalpenstrasse en de wegwerkershuisjes.
Het volgende bijzondere punt is de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe. Hier kom je niet zomaar, je moet even opletten op de rotonde. Niet afslaan naar Heiligenblut, maar rechtdoor, zodat je de hoogvlakte bereikt. Op die hoogvlakte kijk je je ogen uit. Je kijkt hier op de hoogste top van Oostenrijk, de Grossglockner. Daaronder ligt de Pasterze gletsjer, helaas valt deze ons in de zomer een beetje tegen. Je verwacht een witte ijsvlakte, maar de gletsjer is bruin en zoveel kleiner dan hij was, toen ik hem zag als klein meisje...
De Grossglockner Hochalpenstrasse is een prachtige ervaring. Het rijden over de pasweg is fantastisch en de uitzichten zijn spectaculair. Wij waren er op een maandagochtend vroeg, toch was het al behoorlijk druk. Het kan dus geen kwaad, 's ochtends vroeg te starten. De pasweg is echt een dagtocht, dus neem er de tijd voor.
Joanne is dol op de bergen. Als er pieken opduiken aan de horizon krijgt ze al bijna tranen in haar ogen. Misschien is het de frisse berglucht, misschien de ruige toppen, misschien zelfs het afzien of de rust die Joanne krijgt in haar hoofd. Ze gaat zo vaak mogelijk op pad: wandelen, fietsen, klimmen, zwemmen of kanoën. Lekker buiten spelen.
